Dit weekend stond ik op misschien wel het allermooiste podium. Samen met Ingeborg Timmerman, seksuoloog & psychotherapeut, mocht ik vertellen over ons boek Van weerzin naar weer zin op het jaarcongres van Vereniging EMDR Nederland.

Dat podium was letterlijk mooi: ik bedoel, kijk die foto!

Maar dat podium was vooral belangrijk-mooi. Waanzinnig zenuwachtig was ik om aan een zaal met 275 EMDR-therapeuten (en nog 150 online) te vertellen over het hervinden van mijn seksualiteit na een traumatische ervaring & (EMDR-)therapie. Gelukkig komen met heel veel zenuwen, ook extra veel opluchting, dankbaarheid en trots. Het was een waanzinnige ervaring om daar te staan.

Ik moest denken aan een quote die ik opschreef in mijn jeugdboek Grijs, waarin hoofdpersoon Chaja te maken krijgt met seksueel grensoverschrijdend gedrag. Als zij het, na veel moed verzamelen, aan haar beste vriendin Lexie heeft verteld, zegt die: ‘Hé, het gaat je lukken. Echt. Misschien sta je later wel op een podium in Amerika te vertellen over deze ervaring om anderen te helpen. Weet jij veel.’

Nieuwegein is geen Amerika, maar toch ❤️

Toen ikzelf hiermee worstelde en me afvroeg WAAROM niemand het erover had hoe je – na traumatherapie – seks weer kon zien als iets leuks en positiefs, is dit wat ik me voorstelde: dat ik in een grote zaal zou vertellen over mijn proces en wat ik erin gemist heb, zodat anderen dat niet hoeven te missen.

Ooit schreef iemand zo lief en treffend in een comment: ‘Dank je wel dat jij woorden geeft aan dit stille verdriet.’ Ik hoop dat die woorden zich nu via deze EMDR-therapeuten (die al zulk belangrijk werk doen) verder zullen verspreiden, zodat die stilte verdwijnt.

Actiefoto gemaakt door vriendin Marian Kievitsbosch die in de zaal zat 🤩✨