Eén keer per (anderhalf) jaar plaats ik een post die begint met: ik schrijf een nieuw boek!

Daarmee doel ik dan op een boek waarover ik al gebrainstormd heb met mijn uitgever, waarvoor meestal ook al een boekcontract getekend is én een deadline in mijn agenda staat.

Hoe anders is dat nu? Nu durf ik niet van de daken te schreeuwen IK SCHRIJF EEN NIEUW BOEK, terwijl ja, hoe noem je het dan, als je elke week schrijft aan iets wat inmiddels bijna 50.000 woorden telt?!

Dus dat doe ik. Hier op deze foto’s en op zoveel mogelijk andere momenten. Ik schrijf iets nieuws en ik HOU van dit verhaal. Nu al. Ik zie het voor me als boek én als film.

Voor wie Red Flags heeft gelezen/gezien (voorjaar 2025): dit is wat Red Flags had moeten zijn. De Nederlandse New Adult (inmiddels vaker spice of romance genoemd, geloof ik?) -equivalent van After dus, maar dan écht vernieuwend. Het is voor 18+, er is spice, maar jullie kennen mij: er is meer. Een belangrijk maatschappelijk thema, nu wél realistisch uitgewerkt. En persoonlijker wordt het niet.

Mijn nieuwe schrijfalbum bij dit boek is 1989 van Taylor Swift en ik volgde vorige week een les paaldansen ter inspiratie en verder mogen jullie nog even samen met mij afwachten hoe dit schrijfavontuur verdergaat.

Het schrijven is heerlijk én gaat heerlijk. De voorloper van dit idee stamt al uit 2017, de eerste pakweg 10.000 woorden ook. Maar de overige 40.000 heb ik erbij geschreven nadat Het broertje van is verschenen (in 2,5 maand). Zonder dat ik een definitieve uitgever heb, een boekcontract en/of een deadline.

Ik dacht daar onrustig van te worden, maar dat valt mee, dus ik ga nog even zo door. Vrij schrijven, noem ik het. Terwijl ik er alle vertrouwen in heb dat ik het in 2026 afschrijf en dat dit verhaal zijn weg naar publicatie gaat vinden.

Geïnteresseerde uitgevers en filmproducenten mogen zich in de tussentijd natuurlijk alvast melden 😉 en ik zal kijken hoe ik jullie toch af en toe kan updaten.

Heb je ideeën over wat ik wel kan delen: laat me weten wat je wilt weten!