Het onvermijdelijke moment, dat ik zowel geweldig als afgrijselijk vind, is aangebroken: ik ben in between books.

Soms voel ik me licht en blij en denk ik: yes, alles is nog mogelijk!
Soms voel ik me leeg en sloom en denk ik: mijn ideeën zijn nu echt op…
En nog vaker denk ik: wat heb ik toch een hekel aan beginnen!

Ik probeer het te accepteren en te verdragen. Want inmiddels weet ik dat deze periode erbij hoort. Dat ik deze maanden (gemiddeld drie) nodig heb, om van het ene boek naar het volgende te gaan. Loslaten en nieuwe creatieve energie vinden.

Welke ideeën er zoal in mijn hoofd wonen? Natuurlijk is er altijd die ándere schrijfdroom: scenarioschrijven. Maar inmiddels weet ik dat dit een project is dat anders werkt dan een boek. Het is niet: gaan zitten en schrijven. Het loopt overal als het ware doorheen.

Dus terug naar de boeken:

Er komen verrassende nieuwe ideeën binnen: voor een kinderboek, voor een non-fictie portrettenboek, voor… te veel boeken om in één leven te maken.

Binnen ‘mijn’ YA-wereld vind ik dat het na 7 YA-boeken tijd is om écht iets anders te proberen. Misschien liet ik per ongeluk iets vallen tijdens mijn schoolbezoek in Doetinchem, aan vragensteller Mevrouw Willems… (oeps!) maar dat blijft verder nog even geheim. Het is een verrassend en creatief uitdagend idee (jeeej!) met een langere uitwerktijd dan jullie van me gewend zijn (neee!).

Verder wil ik al eeuwen een New Adult schrijven en ik voel aan alles: DAT MOET IK NU ECHT GAAN DOEN. Dit is nóg moeilijker om aan te beginnen, omdat ik hiervoor niet vanaf de start al een uitgever (en deadline) heb, zoals ik gewend ben. Het echte begin staat er (gelukkig!) al: een synopsis en 16.000 woorden, geschreven tussen 2019 en nu, want zo lang leeft dit idee dus al. Het is dus eigenlijk niet eens beginnen, maar afmaken waaraan ik al begonnen ben.

Ik ben benieuwd waar jullie het meest benieuwd naar zijn! En aanmoedigingen om te beginnen zijn ook van harte welkom 🙂