Jullie zagen de laatste tijd veel schrijfupdates voorbijkomen van mijn nieuwe YA-boek-in-wording Het broertje van. Dat schrijven gaat sneller dan ooit, zeker in mijn schrijfhuisje, en misschien komt het wel over als moeiteloos. 

 Ja en nee. Het betekent niet dat ik geen last heb van vervelende kritische stemmetjes in mijn hoofd, die denk ik elke schrijver (helaas) herkent…

Er zijn schrijfonzekerheden die er altijd zijn, maar óók onzekerheden die verbonden zijn aan een specifiek boek. In het geval van ‘Het broertje van’ zijn dat de volgende 2:

1.‘Dit boek schrijven gaat echt te snel en makkelijk, dat kán gewoon niet zo goed zijn als boeken waar je veel langer over hebt gedaan.’

Meestal probeer ik kritische stemmetjes te negeren, door te bedenken dat dit toch pas de 1^e versie is. Maar soms is het tijd voor grover geschut en dan denk ik aan iets waardevols dat schrijver Khalid Boudou tegen me zei, toen ik hem eind feb. tegenkwam op een school in Raalte. Hij vertelde dat Sylvester Stallone het script voor de film ‘Rocky’ in een paar dagen heeft geschreven en dat succesvolle, goede, mooie verhalen echt niet per definitie jaren nodig hebben om op papier te komen.

2.‘Het is je kracht om op een lichte manier te schrijven over zware thema’s; dit boek gaat over een veel te luchtig thema om echt indruk te maken.’

Dit is de onzekerheid die het vaakst van zich laat horen. Na mijn boeken over zware thema’s als grensoverschrijdend gedrag en jeugdzorg voelt het raar en onwennig om nu te schrijven over een inderdaad luchtiger thema.

Maar dan denk ik aan de vele leerlingen die ik de laatste jaren heb ontmoet, die verzuchtten ‘ah nee, niet weer zo’n probleemboek’. Misschien is het in een tijd waarin je overspoeld wordt door negatief nieuws, ook wel prettig om iets lichters te lezen.

Ook denk ik terug aan Frénk van der Linden, die mij interviewde tijdens de Deventer Boekenmarkt (aug. 2024). We hadden het o.a. over mijn kracht van zware dingen licht vertellen. Toen opperde hij dat het wellicht mijn uitdaging is om – na 6 van dat soort YA-boeken – eens een verhaal te schrijven over iets lichts en te ervaren dat dat óók kan.

Laat ik nog wel even benadrukken dat ik meestal veel plezier beleef aan het schrijfproces van Het broertje van! Er zijn gewoon van die dagen dat twijfel en onzekerheden de overhand hebben. Voor die momenten zijn andere helpende (tegen)gedachten zeer welkom in de comments!