Ik dacht: tijd voor een weetje over mijn Young Adult-boek Alleen thuis en daar heeft die witte auto (onze) op de foto alles mee te maken…

Als je Alleen thuis hebt gelezen, dan weet je dat hoofdpersoon Lennon bezig is met rijlessen omdat hij droomt van roadtrips maken, alleen gaat dat niet bepaald moeiteloos…

Zelf heb ik ook lang zo’n haat-liefdeverhouding gehad met autorijden. En lieve mensen, ik wil jullie even vertellen HOE GEWELDIG het was om al mijn totaal irrationele autorijangsten in dit boek te kunnen verwerken hahaha. Bumperklevers achter je, de derde afslag van een krappe rotonde vol razende fietsers nemen (nog voor de komst van de fatbike), fileparkeren en vooral: de hellingproef.

Ik had ongelooflijk veel zin om Lennon en Juna (de andere hoofdpersoon) samen in een auto te zetten. Dat idee was al heel scherp nog voordat de verhaallijnen er waren. Hieronder mijn favoriete stukje om te schrijven (p178-179):

 

‘Ik wil anders wel met je mee huilen, want ik heb nu al kramp in mijn linkervoet en ik moet keihard zeiken en daar komt een file aan en ik ben serieus BANG voor auto’s en moet je kijken hoevéél er hier rijden! Dat hele roadtripidee is om te janken.’
Dan schiet Juna in de lach. Ze slaat haar hand voor haar mond, maar die houdt het geluid ook maar matig tegen.
‘Het is niet leuk,’ mopper ik. Dan werp ik voor de triljoenste keer een blik in de achteruitkijkspiegel, recht in het gezicht van een moordlustige gast die op het punt staat (zit) om zijn geduld te verliezen. ‘Die vent achter ons gaat ons nog vermoorden.’
Nog steeds veel te hard lachend draait Juna zich om, om via de achterruit naar onze bumperklever te kijken.
Althans, dat dacht ik. Maar blijkbaar deed ze dat alleen om haar middelvinger naar hem op te steken.
‘Wat doe je?’ zeg ik terwijl het angstzweet overal gutst waar het gutsen kan. Ik haal mijn hand een milliseconde van het stuur om haar middelvinger weg te duwen.
Dat lukt natuurlijk niet. Ze steekt er nu zelfs twee op.

 

Zelf besloot ik vorig jaar: ik koop een automaat. Nooit meer schakelen en alle aandacht voor het verkeer om me heen. Deze witte auto hier is mijn grote vriend geworden, met wie ik graag op pad ga voor schoolbezoeken door het hele land, uitjes met mijn gezin en op roadtrip naar Italië (nu!).

Lennon, ik hoop dat jij dat ook ooit mag ervaren in jouw leven ná Alleen thuis 😉