Op de valreep van 2020 nog een schrijffeitje over mijn nieuwste boek Het zusje van.
De oplettende lezer heeft vast en zeker opgemerkt dat donuts een paar keer terugkomen. Ik ben dol op dat soort terugkerende elementen in verhalen en maakte in dit boek donuts tot het op een na lievelingseten van hoofdpersoon Liv. Op zich niet heel speciaal, zou je zeggen, maar wel als je bedenkt dat ik zelf helemaal geen donuts mag eten. Speciaal voor dit boek spitte ik de online menukaart van Dunkin’ Donuts door, op zoek naar dé perfecte donut voor Liv en een ander personage dat ik erg leuk vind (maar ik wil niet te veel spoileren…).
Sinds mijn 17e – dus al meer dan de helft van mijn leven – heb ik een intolerantie voor maïs (en veel suikers) en dat zit in verschillende varianten verborgen in ongeveer tachtig procent van alle verpakte producten. Toch hoeven jullie niet meteen medelijden met me te hebben, hoor 😉 Ik ben er inmiddels helemaal aan gewend, kan heerlijk koken (al zeg ik het zelf) en door de recente gezondheidstrends zijn er steeds meer nieuwe producten op de markt gekomen, die ik kan eten, waaronder ook chocola, koekjes, cakejes etc. Helaas nog nooit een dieetproof donut gevonden, maar wat niet is kan nog komen…
Het klinkt misschien gek, maar ik vind het echt enorm leuk om over eten te schrijven en te lezen. En ook om voor de rest van mijn gezin wél donuts, oliebollen, kerstijsjes enz. uit te zoeken en dan te horen of het net zo lekker smaakt als het eruitziet. Ik heb maar 1 a 2 keer per jaar even een meltdown, omdat ik er dan zo van baal om hier steeds rekening mee te houden. Als ik bijv. ergens ben, met megahonger, en er echt niks is dat ik veilig kan eten. Of als iemand bedenkt dat het een leuk idee is om een feestje te geven in een Mexicaans restaurant. Maar verder ben ik alleen maar blij dat ik deze zeldzame intolerantie zelf heb ontdekt, want ik heb NOOIT meer buikpijn, terwijl ik dat voorheen elke dag, de hele dag had.
O, en geen zorgen over de donuts op de foto: mijn vriend & kindjes hebben ze met smaak opgegeten! 🙂
