In juli sloot ik me weer een paar dagen af van de wereld om me volledig te focussen op mijn young adult-manuscript, dat op 1 augustus in herschreven versie werd verwacht door een nieuwe uitgeverij: Blossom Books. Het werd een productieve schrijfweek in het lekker saaie Harkstede.

Na het succes van vorig jaar in Loo Bathmen (zie blog van juni 2016) reed ik nu naar het hoge Noorden, voor een schrijfmidweek in plaats van een -weekend. Wat was het weer heerlijk om me helemaal terug te trekken in dit bijzondere en inspirerende huisje in een dorp waar echt (minder dan) niks te doen is om je af te leiden.

Van opstaan tot slapengaan was ik bezig met schrijven, met niks of niemand om me heen behalve mijn gedachten en dit geweldige uitzicht – en zo nu en dan het schattige oudere verhuurdersstel dat in een golfkarretje voorbij kwam rijden om de enorme tuin bij te houden. Zo’n focus en flow heb ik het hele jaar niet bereikt; het blijft wonderlijk hoe creativiteit en inspiratie gaan stromen zodra er ruimte is.

Ik heb hier aan hetzelfde manuscript gewerkt als een jaar eerder – de young adult-roman waarmee ik genomineerd werd voor de manuscriptenwedstrijd Zoute Zoen 2016, maar net niet won – nu voor de (superleuke!) YA-uitgeverij Blossom Books met weer andere, goede feedback. Een jaar later op ongeveer hetzelfde punt staan is natuurlijk een niet al te bemoedigende gedachte (understatement), dus die zette ik van me af. Ik beschouw dit hele traject van versie-nummer-zoveel liever als een training keihard doorzetten en een lange schrijfcursus met gratis advies van verschillende deskundige jeugdauteurs en -uitgevers. En ik heb er echt van genoten om weer in dit boek te duiken en het nog beter te maken, want stiekem vind ik herschrijven soms nog leuker dan gewoon schrijven.

Op donderdagavond was ik klaar met alle grote ingrepen die ik in mijn manuscript moest en wilde doen. En ik was er toen trouwens ook wel helemaal klaar mee om alleen te zijn. Het blijft een mooie traditie om elkaar ieder jaar zo’n (mid)week weg te gunnen om alle ruimte te creëren voor onze creatieve projecten. Vriend en dochter hadden ook een prima week gehad zonder mij. Eigenlijk was mijn rug de enige die niet blij was met deze superlange schrijfdagen op een weinig ergonomische stoel/bureau.

En nu is het nog ongeveer een maand afwachten hoe deze nieuwe versie ontvangen wordt en of het in 2018 (eindelijk) zal verschijnen. Wordt weer vervolgd dus…

Voor de schrijvers onder ons: ook dit huisje is een absolute aanrader om aan je manuscript te werken!