Het was even stil qua schrijfupdates de laatste tijd. Ik voelde me niet zo super en de inspiratie voor mijn nieuwe YA verstopte zich als een pro. Ik bleef maar sleutelen aan de synopsis, lijstjes en planningen maken enzovoort. Onvervalst uitstelgedrag, want eerlijk is eerlijk: een nieuw boek beginnen vind ik best wel zwoegen…

MAAR: toen had ik een superleuk interview met @miloudeelen in A’dam (hint, hint 1 vd thema’s ?) én zei @ml_spiteri van @blossombooks dat ze al benieuwd was naar mijn nieuwe boek en gaf ik mezelf dus ein-de-lijk een trap onder m’n kont. Deze week ben ik de psychologische grens van 10.000 woorden over en begint het verhaal steeds meer te leven! Dat er plotseling ideeën opkomen terwijl ik heel andere dingen aan het doen ben, dat ik af en toe in zo’n heerlijke schrijfflow kom waarin tijd niet bestaat.

EN: om het tempo op te voeren, heb ik net een schrijfweek ingepland in november en een schattig appartementje in Noordwijk met (inspirerend) uitzicht op zee geboekt, zin in!

Waar het precies over gaat? Dat is nog een beetje te vroeg om te vertellen… Wat ik wél kan zeggen is dat ik mijn nieuwe YA schrijf vanuit het perspectief van drie vriendinnen en dat is anders dan in Heerestraat & Rozenlaan, waarin Nina de one and only hoofdpersoon is. En het verhaal van Milou Deelen vormt dus de inspiratiebron voor een van deze vriendinnen.

Wordt vervolgd…