Helaas, helaas, ik zat bij de vijf genomineerden van de Zoute Zoen manuscriptenwedstrijd, editie 2016, maar ik werd geen eerste… Balen natuurlijk! Gelukkig zat er ook een positief bericht bij dit nieuws en dat is dat uitgeverij Davidsfonds (inmiddels gefuseerd) alsnog interesse heeft om mijn jeugdmanuscript uit te geven!

Ik ontving het juryrapport en op basis daarvan ging ik vol goede moed en met veel plezier aan de slag met versie drie. Het plezier nam echter gaandeweg af, omdat ik uurtjes aan het sprokkelen was om dit script onder handen te nemen naast mijn andere werkzaamheden en de zorg voor ons lieve, kleine, maar natuurlijk ook best wel wat aandacht vragende dochtertje. Zo kwam ik steeds net niet in de flow…

Daarom besloot ik het laatste meiweekend tot lang schrijfweekend om te dopen. Ik had het schattigste schrijvershuisje van Nederland geboekt, in Loo Bathmen, dicht bij mijn roots (Deventer). Met uitzicht op de bomen, weilanden en koeien en het geluid van kikkers, dat me enorm aan vroeger deed denken omdat we een sloot achter ons huis hadden, heb ik hier in een geweldige flow mijn young adult afgemaakt!
Het was het eerste weekend van huis als moeder (pff, ik was zelfs zenuwachtig om weer alleen weg te gaan…) en ik was ook weer blij dat mijn vriend en dochter me het laatste nachtje kwamen vergezellen.

Aankomende zomer ga ik het nog een laatste keer helemaal doorlezen en dan stuur ik het herschreven manuscript ter beoordeling naar de uitgever. Blijft nog een poosje heel, heel, heel spannend dus… Maar deze superfijne schrijfervaring pakt niemand me meer af.

En voor de schrijvers onder jullie: dit schrijvershuisje is echt een aanrader!