Jullie zagen ‘m al even voorbijkomen toen ik zat te zweten op versie 1 én 2 van mijn nieuwe Blossom Books Shortie Grijs, maar ik dacht: dit schrijfhuisje verdient ook een eigen post. 

Dit is (na ons woonhuis in Deventer) mijn allergrootste aankoop ooit en al zo lang mijn droom, dat het nog steeds onwerkelijk voelt.

Zonder mijn familie had ik dit nooit kunnen en willen doen. Want extra bijzonder: dit huisje heb ik gekocht samen met mijn gescheiden ouders. Dat zij, na die moeizame jaren uit het verleden waarin ik liever niet met ze samen in één ruimte vertoefde, nu samen met mij (en mijn oudere broer) deze financiële verbinding wilden aangaan.

En niet alleen financieel, want er moeten ook dingen geregeld worden. Dan stelt mijn moeder de extra fiets uit haar schuur ter beschikking om bij het huisje neer te zetten, die mijn vader en stiefmoeder dan met de auto komen brengen, terwijl ik daar heerlijk – en een tikje gestrest – zit te schrijven aan mijn nieuwe boek. Dit is mijn ideale einde van Heerestraat & Rozenlaan (dat natuurlijk geïnspireerd is op dit deel van mijn eigen leven).

In een groene schrijfbubbel

Ik schrijf het beste op een plek die me óf niet afleidt (mijn werkkamer op zolder) óf die me positief beïnvloedt: voor mij is dat een huisje in het groen. Ik houd zielsveel van mijn kinderen, alleen zijn ze voor mijn creatieve zelf soms wel… een uitdaging. In dit huisje kan ik de hele dag – of soms een paar dagen achtereen – in mijn schrijfbubbel blijven, zonder geruzie, omvallende melkbekers aan de lunchtafel en andere stoorzenders.

Nu niet denken dat je superrijk wordt van schrijven. Het huisje wordt ook de helft van de tijd verhuurd om alle kosten te dekken en is een alternatief voor ‘gewoon’ pensioen. De laatste jaren was de motivatie voor mijn administratiekantoor soms ver te zoeken; meerdere malen zat de stress tot aan mijn kruin, omdat het veel te groot was gegroeid. Tot ik besloot alles wat ik hiermee verdiende te gaan sparen voor een schrijfhuisje.

En nu is het gelukt (met nog een kleine lening). Wanneer ik begin 2023 mijn administratiekantoor vaarwelzeg, zal ik het zo voor altijd dankbaar blijven.

Versie 1 van Grijs schreef ik er in de nazomer, versie 2 in de herfst. Ik ben benieuwd wat ik er in de winter & het voorjaar zal gaan schrijven…