Vandaag was ik te gast op het Twickel College in Hengelo, voor vier gastlessen in klas 2 havo/vwo, en deze vitrine was alvast een warm welkom. Met een kleine primeur: voor het eerst las ik voor uit mijn nieuwe boek Het is hier helemaal (niet) perfect!

In de sfeervolle muziekzaal (waar ik zin kreeg om weer piano te gaan spelen) vertelde ik over mijn boeken, over schrijven, over dingen mooier maken op sociale media. Soms stelde ik veel vragen, soms beantwoordde ik veel vragen. Of ik een netjes handschrift heb (mijn dochter vindt van niet), wat mijn favoriete boek van mezelf is (Heerestraat & Rozenlaan houdt altijd een speciaal plekje) en de moeilijkste vraag: hoe houd je de lezer een heel boek lang geboeid? (in de auto bedacht ik een beter antwoord)

Ik vroeg of de leerlingen hun eigen boekidee wilden bedenken, in 1 of 2 zinnen. Wie inspiratie had, mocht ook een titel verzinnen. Ik heb genoten van de ideeën, van maffiaverhalen en een dag uit het leven van zwerver Jan tot honden en vissen die het zwaar te verduren kregen. Sterke titels werden zo uit de mouw geschud (‘Klotekermis’, ‘Everybody dies’, ‘Een glimlach betekent niets’). En ik vond het knap hoe de leerlingen hun ideeën met elkaar durfden te delen. Zelf had ik het vroeger waarschijnlijk hetzelfde gedaan als de 2 meisjes die na afloop hun briefje met het idee aan me kwamen geven 🤍

Op stap met mijn dummy

EN goede timing: op stap met een dummy van Het is hier helemaal (niet) perfect! had ik vandaag tóch nog een live boekpresentatie, 4 stuks zelfs. Net echt, toch? Alleen meer blauw dan paars 😉 Ik vond het heel speciaal om hier voor het eerst uit mijn nieuwe boek voor te lezen.

Ik heb nu nog meer bewondering voor docenten die elke dag zo’n strak lesprogramma hebben. Morgen kan ik er even van bijkomen en me voorbereiden op de komst van de échte boeken!

PS. Mevrouw Haarbrink, mijn docente Nederlands vroeger op het Etty Hillesum Lyceum in Deventer, zou vast trots op me zijn als ze wist dat ik met deze schrijvers in 1 vitrine sta.