Dit is Sara, vriendin nummer 3 uit mijn nieuwe boek Het meisjesmanifest. Waar haalde ik mijn inspiratie voor dit personage vandaan? 

Vorige posts deelde ik mijn inspiratiebronnen voor Tess & voor Kati, en nu zet ik Sara als laatste in het zonnetje ☀️

Het klinkt misschien gek omdat Tess de hoofd-hoofdpersoon is in Het meisjesmanifest, maar ik hou zelf het allermeest van Sara. En dat komt omdat haar persoonlijkheid & verhaal het dichtst bij mijzelf liggen. Het ineens kunnen ontploffen om iets superkleins, omdat je dingen te lang voor jezelf houdt, herken ik voor de volle 100% (en de mensen om mij heen ook haha).

Qua inspiratie putte ik veel uit mijn eigen verleden, inclusief therapieschriftje, kaartjes & krabbeltjes: een ongewenste valse start, doen of er niks aan de hand is, tot je lichaam niet meer meewerkt, (eindelijk) naar een psycholoog, een jaartje he-le-maal klaar met jongens, liefde, seks & whatsoever… Dat er handgeschreven dingen van mezelf in dit boek staan, maakt het voor mij nóg persoonlijker.

Omdat het onderwerp zo belangrijk/gevoelig is, wilde ik wel dat deze verhaallijn helemaal kloppend was, ook de rol van psycholoog. Daarvoor schakelde ik de deskundige hulp in van psycholoog Hesther Selbeck & seksuoloog Ingeborg Timmerman (met beide vrouwen schreef ik samen/ga ik nog een boek schrijven), waarvoor enorm bedankt!

Dan de Indonesische genen van Sara: die koos ik omdat mijn stiefmoeder Indisch is, inclusief grote familie om inspiratie uit te putten. En ook omdat ik zelf helemaal verliefd ben op Indonesië sinds ik er in 2009 voor het eerst naartoe ging voor vrijwilligerswerk. (En dat lange zwarte haar, dat wil ik óók!)

Best een persoonlijke post en makkelijker om het níet te delen. Maar belangrijk om toch te doen, want hé: schreef ik niet zelf punt 8 op blz. 325? ?

Credits: ook deze mooie tekening is van de hand van Esther Mols, die de coverillustraties voor Het meisjesmanifest maakte.